Page 41 - ทางรถไฟทหาร

5-3

4.3.1.1 รางลิ้น (Tongue rail or switch rail) เป็นตัวเลื่อนไปมาได้ เพื่อเปลี่ยน

ทิศทางเดินของล้อรถโดยเลื่อนรางลิ้นข้างใดข้างหนึ่งไปให้แนบสนิทกับรางแม่คู่ รางลิ้นมีอยู่ 2 ชนิดคือ รางลิ้น

ปลายแหลม (Point switch) และรางลิ้นตัด (Stub switch) รางลิ้นปลายแหลมเป็นชนิดที่ใช้กันมากที่สุด ส่วน
อีกชนิดหนึ่งเป็นรางที่ตัดปลายทู่และเวลาที่ต้องการให้รถแล่นเปลี่ยนทาง จะต้องเลื่อนรางในทางตรงเข้ามาชิด

กับรางลิ้นนี้ ซึ่งทำให้รางในทางตรง ณ จุดนี้อ่อนแอจึงไม่สู้จะนิยมใช้กันนัก
4.3.1.2 รางแม่คู่ (Stock rail) คือรางคู่ที่อยู่ในทางสายประธานอยู่ในระดับที่เสมอ

กับรางลิ้น

4.3.1.3 แผ่นรองลิ้น (Switch base plate) เป็นแผ่นเหล็กเพื่อกันมิให้รางลิ้นซึ่ง
เลื่อนไปมาได้นี้กัดไม้หมอนสึกเร็ว จึงทำไว้สำหรับรองใต้รางลิ้นและรางแม่คู่ และช่วยให้รางลิ้นเลื่อนไปมาได้

โดยมีความฝึดน้อยที่สุด และยังช่วยในการยึดตรึงส่วนหัวหลีกให้มั่นคงยิ่งขึ้นอีกด้วย

4.3.1.4 เต้าต่อท้ายโคนลิ้น (Heel block) เป็นเต้า (Block)ที่ต่อโคนของรางลิ้น
่
เพื่อรางลิ้นเชื่อมต่อกับรางแมคู่ได้
4.3.1.5 แท่นรองลิ้น (Sliding strip)
4.3.1.6 แป้นเหล็กยดฐานราง (Clips for rail flange)
ึ
4.3.1.7 เหล็กยึดแผ่นรองลิ้น (Gage tie strip)

4.3.1.8 สลักเกลียวยึดฐานราง (Clip bolt)
4.3.1.9 สลักโคนลิ้น (Heel pivot)

4.3.1.10 สกรูเกลียวปล่อย (Coach screw) สำหรับยดแผ่นรองลิ้นให้ติดกับไม ้
ึ
หมอน

4.3.1.11 หมุดผ่า (Split pin)

4.3.1.12 เหล็กรักษาขนาดราง (Gage tie bar)

4.3.2 เครื่องหัวตะเฆ่ (Crossing)

คือส่วนที่ช่วยให้บังใบล้อรถวิ่งผ่านตรงจุดตัดระหว่างแนวรางสองรางได้
ส่วนประกอบที่สำคัญ ๆ มีดังต่อไปนี้

4.3.2.1 รางหัวตะเฆ่ (Vee piece or frog) เป็นส่วนที่จะช่วยให้บังใบของล้อรถ

ไต่จากรางหนึ่งไปสู่อีกรางหนึ่งได้สะดวก
4.3.2.2 รางปีก (Wing rail) เป็นรางที่ต่อรางนำหรือรางสั้น (Filler rail) แต่

ปลายอีกด้านหนึ่งเป็นอิสระปลายทางด้านอิสระจะอยู่ทางหัวตะเฆ่เสมอ

4.3.2.3 รางบังคับ (Check or guard rail) เป็นรางที่วางไว้ขนานและอยู่ด้านใน
ของรางที่อยู่ริมนอกสุด เพอป้องกันมิให้ล้อรถพลาดตกจากรางได้ และป้องกันมิให้ล้อรถไปกระทบกับหัวตะเฆ่
ื่