Page 28 - ทางและสนามบิน
P. 28
4-1
บทที่ 4
โค้งทางราบ
1. กล่าวทั่วไป
ในการสร้างถนนมีหลักอย่างหนึ่ง คือ จะต้องวางแนวทางให้ได้ระยะทาง , งานก่อสร้าง และเวลาที่ใช้
ื่
ในการก่อสร้างให้น้อยที่สุด เส้นทางบางตอนจำเป็นที่จะต้องเปลี่ยนทิศทาง เพอให้บรรลุถึงที่หมาย
ตามต้องการ การที่แนวทางเปลี่ยนไปก็จะทำให้เกิดการตัดกันของเส้นทาง เป็นมุมขึ้น ทำให้ไม่สะดวกต่อ
ื่
การผ่านไปมาของยานพาหนะซึ่งจำเป็นที่จะต้องสร้างโค้งตรงมุมที่เกิดขึ้น เพอให้ยานพาหนะผ่านไปมาได้
สะดวก ณ ความเร็วที่กำหนดขึ้นอนหนึ่ง และมีระยะเห็นได้ไกลพอ การวางแนวทางในลักษณะนี้ เมื่อมองดูใน
ั
รูปแบบแบนจะเห็นได้ว่าแนวทางจะประกอบขึ้นด้วยเส้นสัมผัสและต่อเนื่องกันด้วยโค้งทางราบ
รูปที่ 4.1 แสดงแนวทางเส้นสัมผัส
เส้นสัมผัส เส้นสัมผัส
โค้งทางราบ
A B
การที่จะให้ได้ข้อพงประสงค์ดังกล่าวแล้ว การวางแนวทางเส้นสัมผัส ในขณะที่ทำการสำรวจ
ึ
เบื้องต้นควรมีลักษณะดังนี้
1.1 เส้นสัมผัสจำนวนน้อยที่สุด
ตามทฤษฎีแล้วระยะที่สั้นที่สุดระหว่าง 2 จุด คือเส้นตรงที่ลากเชี่อมต่อกัน ซึ่งอาจจะพดได้
ู
ี
ว่ามีเส้นสัมผัสเพยงเส้นเดียวเท่านั้น แต่ถ้า เมื่อเกิดมีโค้งหนึ่งก็จะเกิดเส้นสัมผัสขึ้น 2 จุด เป็นต้น ซึ่งตาม
หลักที่ดีควรจะให้มีจำนวนเส้นสัมผัสที่น้อยที่สุด คือ พยายามยืดถนนให้เป็นเส้นตรงให้ยาวมากขึ้น
ิ่
หรือลดจำนวนโค้งให้น้อยลง เท่ากับเป็นการเพมขีดความสามารถของเส้นทาง
1.2 ให้เส้นทางตัดกันเป็นมุมฉาก
ปกติถนนที่ทางทหารสร้างขึ้นนั้นส่วนมากแล้วจะเป็นการเพิ่มเติมข่ายถนนทีมีอยู่เดิม ซึ่งจะทำ
ให้เกิดชุมทาง หรือการตัดกันของเส้นทางถ้าจะให้ประสิทธิภาพของการควบคุมการจราจรได้ผลดี ถนนที่ตัด
กันนั้นควรจะให้ตัดกันเป็นมุมฉากหรือใกล้เคียงกับมุมฉากให้มากที่สุด
