Page 32 - ทางและสนามบิน
P. 32
4-5
3.4 จุดปลายโค้ง (PT) Point of tangency.
จุดซึ่งเส้นโค้งเชื่อมต่อกับแนวทางในทิศทางใหม่เรียกว่า “จุดปลายโค้ง”
3.5 ระยะเส้นสัมผัส (T) Tangent.
ระยะจากจุดต้นโค้ง PC ถึงจุดตัดของโค้ง PI หรือจากจุดตัดของโค้ง PI ถึงจุดปลายโค้ง PT
ื่
เรียกว่า “ระยะเส้นสัมผัส” (T) ระยะทั้งสองนี้เท่ากันและต้องคำนวณหาเพอกำหนดจุดต้นโค้ง PC
ี
3.6 รัศม (R) Radius
โค้งทางราบมาตรฐาน เป็นส่วนของวงกลม ซึ่งมีจุดศูนย์กลางกำหนดอยู่ ณ. จุดหนึ่ง ระยะจาก
เส้นโค้ง ถึงจุดศูนย์กลางคือ “รัศมี” (R)
3.7 ความยาวของโค้ง (L) Length of curve.
ส่วนของวงกลมซึ่งใช้เป็นโค้งทางราบระหว่างจุดต้นโค้ง กับจุดปลายโค้งที่วัดได้ เรียกว่า
“ความยาวโค้ง”
3.8 ระยะชยายาว (C)
ระยะตามแนวตรงที่วัดจากจุดต้นโค้ง PC ถึงจุดปลายโค้ง PT เรียกว่า “ระยะชยายาว”
3.9 ระยะภายนอก (E) External distance.
ั
ระยะจากจุดตัดของโค้ง PI ไปยังเส้นโค้งซึ่งวัดตามเส้นที่ลากต่อเชื่อมระหว่างจุดตัดของโค้งกบ
จุดศูนย์กลางของโค้งเรียกว่า “ระยะภายนอก”
3.10 ระยะมิดเดิลออดิเนต (M) Middle ordinate.
ระยะจากเส้นโค้งถึงเส้นชยา (คอร์ด) ซึ่งวัดตามเส้นที่ลากต่อเชื่อมระหว่างจุดตัดของโค้ง PI
กับจุดศูนย์กลางของโค้ง เรียกว่า “ระยะมิดเดิลออดิเนต”
3.11 องศาของความโค้ง (D)
องศาความโค้ง กำหนดด้วยมุมซึ่งเกิดขึ้นโดยรัศมีที่ลากจากปลายทั้งสองของคอร์ด หรือ
ชยา ซึ่งมีระยะยาว 100 ฟุต บนโค้งนั้น
ุ
ถ้าชยา 100 ฟต ทำให้เกิดมุมที่จุดศูนย์กลางความโค้งเท่ากับ 1 องศา จะเรียกว่า โค้งนี้มีองศาของ
ความโค้งเท่ากับ 1 องศา คือ D = 1 ซึ่งการเลือกค่าของ “D” จะต้องระลึกไว้เสมอว่าที่ต้องการ คือให้ได้
ลักษณะที่มีโค้งน้อย สำหรับส่วนโค้งที่โค้งน้อย ค่ารัศมีจะมาก ถ้าโค้งมากรัศมีก็จะสั้น สำหรับทางทหาร
ค่าของ “D” ที่มากที่สุดที่พึงประสงค์เท่ากับ 39 องศา สำหรับความเร็วในการออกแบบ 35 ไมล์/ชั่วโมง
