Page 28 - การดาดผิว
P. 28

3-2

                        3.3 การทดสอบการทะลุทะลวง (Penetration Test)

                                เมื่อได้ทำการทดสอบการรินในข้อ 3.2 แล้ว ถ้าตัวอย่างวัสดุฯ ไม่ไหลก็แน่ใจได้ว่าวัสดุนั้น คือ
                                                              ื่
               แอสฟัลต์ซีเมนต์  การทดสอบการทะลุทะลวงกระทำเพอให้ทราบถึงเกรดความแข็งโดยประมาณของแอสฟัลต์
               ซีเมนต์ เพราะเกรดโดยประมาณก็เพียงพอที่จะทำให้เราทราบวิธีการก่อสร้าง, เครื่องมือที่เหมาะสม, อัตราการ

               ใช้วัสดุและอุณหภูมิที่ใช้ผสม  การทดสอบกระทำโดยการกดตะปูหรือของแหลมอื่น ๆ เข้าไปในแอสฟัลต์ซีเมนต์
               ที่บรรจุอยู่ในภาชนะ โดยการกดอย่างแรง (แรงดัน 10 ปอนด์) ณ อุณหภูมิปกติ (77 ํ F หรือ      25 ํ C) จะ

               ปรากฏผลตามแนวทางดังนี้

                              กรณีที่ 1. ตะปูถูกกดเข้าไปได้ง่ายมาก จัดเป็นเกรดอ่อนประมาณ 150 - 300
                              กรณีที่ 2. ต้องใช้แรงกดมากพอสมควร แต่ก็ไม่ยากมากนัก   จัดเป็นเกรดความแข็ง

               ปานกลาง  ประมาณ  85 - 150
                                                     ี
                              กรณีที่ 3. กดตะปูเข้าไปได้เพยงเล็กน้อยด้วยความลำบากมาก  จัดเป็นเกรดแข็ง  ประมาณ
               40 - 85
                      3.4 การเปรียบเทียบขนาดความหนืด   (Viscosity Determination)

                                เป็นการเปรียบเทียบความหนืดของคัทแบคแอสฟัลต์  ภายหลังจากการทดสอบการรินในข้อ

               3.2 แล้ว วัดสุฯ ตัวอย่างสามารถไหลได้ ทำให้แน่ใจได้ว่า คือ   คัทแบคแอสฟัลต์ เราจึงทำการเปรียบเทียบ
               ความหนืดโดยประมาณกับวัสดุทั่วไป  เช่น  น้ำ  โดยการรินคัทแบคแอสฟัสท์ให้ไหลแล้ว  เปรียบเทียบกับน้ำ,

               น้ำเชื่อมใส,  น้ำเชื่อมข้น,  น้ำเชื่อมข้นส่วนที่ไม่ยอมสลัดตัวเป็นผลึกน้ำตาล  (Molasses),  โมลาสข้น  และ

               ของเหลวเปลี่ยนรูปยาก    (Barely  deform)    รายละเอยดการเปรียบเทียบให้ไว้ในรูปที่  3.1    ซึ่งรวมการ
                                                                ี
               เปรียบเทียบความหนืดของน้ำมันดินไว้ด้วย

                        3.5 การทดสอบการป้าย  (Smear test)

                                     หลังจากที่เราทราบถึงขนาดความหนืดโดยประมาณของคัทแบคแอสฟัลต์แล้ว  ขั้น
                                                         ็
               ต่อไป คือ การพิสูจน์ชนิดของมันว่าเป็นชนิดบ่มแขงตัวเร็ว, ปานกลางหรือช้า โดยการทดลองป้ายตัวอย่างวัสดุ
                            ี่
               ลงบนกระดาษทไม่ดูดซึมน้ำ เช่น กระดาษแก้ว แล้วทิ้งระยะเวลาให้ปิโตรเลี่ยมที่ผสมอยู่ระเหยออกไป สามารถ
               ทำการทดลองได้สองห้วงเวลา  ห้วงเวลาแรก คือ หลังจากทิ้งไว้ 2-3 นาที คัทแบคแอสฟัลต์ชนิด RC จะเหนียว

               เร็วมากจนจับกระดาษแน่น  ทดลองเอานิ้วแตะจะรู้สึกเหนียว และยกติดนิ้วขึ้นมาได้ ในขณะที่ MC และ SC

               จะยังคงเยิ้มไหลไม่สามารถยกติดนิ้วขึ้นมาได้ การทดลองในห้วงเวลาแรกนี้มีขอบกพร่อง   คือ อาจผิดพลาดได้
                                                                               ้
               ง่าย  ถ้าวัสดุนั้นเป็น  MC หรือ SC ที่มีขนาดความหนืดสูง คือ ขนาด 800 หรือ 3,000 เพื่อความแน่ใจจึงต้อง

               ตรวจสอบด้านหลังกระดาษด้วย โดยทิ้งไว้นาน ๆ  RC จะไม่ซึมทะลุหลัง กระดาษในขณะที่ MC และ SC จะซึม
               ทะลุ    การทดสอบในห้วงเวลาที่สอง คือ ทิ้งระยะเวลาให้นานกว่า 24 ชม.  ซึ่งจะปรากฎผลเป็นสอง กรณี คือ

                              กรณีที่  1.  ถ้าคัทแบคแอสฟัลต์นั้นเป็น  RC    มักจะแข็งตัวอย่างสมบูรณ์ก่อน  24  ชม.  โดย

               RC-3000 จะแข็งตัวใน 3 ชม. และ RC-800  จะแข็งตัวใน 6 ชม.
   23   24   25   26   27   28   29   30   31   32   33