Page 26 - ท่าเรือและท่าเทียบเรือ

2-2

2. การยึดเรือโดยใช้สมอหลายตัวกับทุ่น

ที่ใช้กันอยู่ทั่วไปมี 2 แบบ คือ

2.1 แบบโซ่ขึ้นลงได้ (RISER - CHAIN TYPE) (รูปที่ 2.3)

ประกอบด้วยสมอ 3 ตัว ระยะห่างกันเป็นมุม 120 องศา มีโซ่สมอ 3 เส้นล่ามมายังห่วงหลัก
(GROUND RING) และมีโซ่อกเส้นหนึ่งโยงจากห่วงหลักไปหาห่วงที่หมุนได้ที่ฐานของทุ่น โซ่เส้นนี้เองที่จะขึ้น ๆ
ี
ลง ได้ตามระดับน้ำเรียกว่า RISER – CHAIN

2.2 แบบโทรศัพท์ (TELEPHONE TYPE) (รูปที่ 2.4)

ประกอบด้วยสมอ 3 ตัว วางห่างกัน เป็นมุม 120 องศา โซ่ล่ามสมอนั้นใช้ 3 เส้น แต่ละเส้น

จะโยงมายึดกับฐานของทุ่นทุก ๆ เส้น
ทั้ง 2 แบบนี้ต่างก็มีขอดีแตกต่าง กัน กล่าวคือ แบบโทรศัพท์ จะมีรัศมการแกว่งของเรือ
้
ี
น้อยที่สุด ตัวทุ่นจะไม่หมุนไปหมุนมาเพราะถูกยึด อยู่ 3 ด้าน ดังนั้น อาจจะใช้โทรศัพท์ทำการวางเพอติดต่อ
ื่
จาก ที่ทอดสมอไปยังฝั่งได้ แบบโซ่ขึ้นลงได้นั้นใช้โซ่น้อยกว่าเป็นการประหยัดดี และตัวทุ่นก็ไม่จำเป็นต้อง

ใหญ่เท่าใดนักกได้
็
3. ที่ผูกเรือเสาหมู่ (MOORING DOLPHINS)

ในการที่จะใช้ที่ผูกเรือเพื่อสำรองไว้เผื่อทุ่นผูกเรือ หรือชำรุด หรือนำไปซ่อมนั้น อาจจะใช้ที่ผูกเรือ

้
เสาหมู่ได้ซึ่งประกอบด้วยเสาไม้จำนวนหนึ่ง ตอกลงไปในพื้นน้ำให้ปลายเสารวมเขาหากัน แต่อย่างไรก็ดีการที่
จะใช้ที่ผูกเรือแบบนี้อย่างมากมายนั้น เป็นสิ่งที่ไม่พึงกระทำ ทั้งนี้ เพราะจะเป็นสิ่งที่ขัดขวางการ
เดินเรือได้ และการคำนวณหากำลังสามารถในการยึดเรือก็เป็นสิ่งที่กระทำได้ยาก หากกระทำในน้ำลึกๆ

โดยเฉพาะการคดหาแรงฉุดทางซ้ายของเรือที่มาผูกกับหมู่เสา เป็นสิ่งที่พิจารณาได้ยากทเดียว
ิ
ี
4. สมอ

เสถียรภาพของการยึดเรือโดยใช้ทุ่นกับสมอนั้น ขึ้นอยู่กับกำลังในการยึดของสมอที่ใช้ สมอที่ใช้กัน

มากในปัจจุบันนี้มีหลายชนิด คือ

ั
4.1 สมอมาตรฐานกองทพเรือไม่มีกะ (NAVY STANDARD STOCKLESS)
เป็นแบบที่นิยมใช้กันมากที่สุด เนื่องจากมีลักษณะที่จะยึดกับดินได้ดีไม่ว่าจะเป็นดินชนิดใด

ทั้งยังเก็บรักษาได้ง่าย มีก้านสมอที่