Page 38 - การดาดผิว
P. 38
4-7
3.3.2 การควบคุมการผสมสเลอรี่ซีล
ต้องทำการผสมจนได้วัสดุที่เป็นเนื้อเดียวกัน (Homogeneous) สังเกตุได้
จากการที่ทุก ๆ อนุภาคของมวลรวมถูกเคลือบจนหมด ควบคุมความข้นเหลวให้พอเหมาะ ประมาณให้
ี
เหลวพอที่จะเทให้ไหลได้ง่ายสามารถปรับความข้นเหลวได้โดยใช้น้ำเติมลงไปแต่ต้องระวังไม่ให้ อมัลซิไฟด์
แอสฟัลต์แตกตัวหรือจับกันเป็นก้อน ถ้าการเติมน้ำทำให้เกิดก้อนขึ้นให้เติมสารเคมีผสมเพิ่มเพื่อหน่วงเวลาแตก
ตัวไว้ได้แก่ ไฮเดรทไลม์ (Hydrated Lime) หรือปอร์ตแลนด์ซีเมนต์ (Portland Cement) ปริมาณที่ใช้
ประมาณ 0.5 - 1.0 % ของน้ำหนักหินแห้งที่ใช้ถ้าการผสมทำให้เกิดการแตกตัวเสียก่อนแล้วการเติมน้ำก็ไม่
สามารถช่วยอะไรได้ ความเร็วเครื่องผสมต้องใช้อัตราเร็วต่ำที่สุดเท่าที่จะปรับได้ จะสังเกตุว่าส่วนผสมแตกตัว
หรือไม่ได้จากการเปลี่ยนสีของอีมัลซิไฟด์แอสฟัลต์จากสีน้ำตาลเป็นสีดำ
3.3.3 การปูราดสเลอรีซีล
มักปูให้ได้ความหนา 1/16 - 1/8 นิ้ว หรืออาจหนาถึง 1/4 นิ้ว ได้ในพื้นที่
ื้
ขนาดเล็ก ถ้าต้องการความหนามากเป็นพิเศษควรปูเป็นชั้นบาง ๆ ทีละชั้น การปูราดพนที่กว้าง ๆ เช่น ผิวทาง
ึ
ถนนหรือลานบินให้ใช้เครื่องปูราดที่ติดอยู่ที่ท้ายรถ (Spreader Box) ในพื้นที่แคบ ๆ ที่รถปูราดเข้าไม่ถงให้ใช้
คราดพลาสติค (Neoprene Rubber Squeegee) ปูเกลี่ยให้ได้ความหนาและระดับ
ตารางที่ 4.3 ขนาดมวลรวมและปริมาณวัสดุบิทูมินัสที่ใช้และอัตราการฉาบสเลอรี่ซีล
ชนิดของสเลอรี่ 1 2 3 4
ขนาดของตะแกรง ผ่านตะแกรงร้อยละ
12.5 มม. (1/2") 100
9.5 มม. (3/8") 100 100 85 – 100
4.75 มม. (เบอร์ 4) 100 90 – 100 70 – 90 60 – 87
2.36 มม. (เบอร์ 8) 90 – 100 65 – 90 45 – 70 40 – 60
1.18 มม. (เบอร์ 16) 65 – 90 45 – 70 27 – 50 28 – 45
600 ไมครอน (เบอร์ 30) 40 – 90 30 – 50 19 – 34 19 – 34
300 ไมครอน (เบอร์ 50) 25 – 42 18 – 30 12 – 25 14 – 25
150 ไมครอน (เบอร์ 100) 15 – 30 10 – 21 7 – 18 8 – 17
75 ไมครอน (เบอร์ 200) 10 – 20 5 – 15 5 – 15 4 – 8
อัตราการปู/ฉาบเป็นน้ำหนักของ 3.0 - .5 5.5 – 10 10 – 16 16 – 25
หินแห้ง กก./ตร.ม.
Residue ของแอสฟัลต์ร้อยละ 10 - 16 7.5 – 13.5 6.5 - 12 5.5 – 7.5
โดยน้ำหนักของหินแห้ง (ส่วนที่เหลือหรือกาก)