Page 216 - เครื่องมือช่างชั้นต้น
P. 216
12-5
การปรนนิบัติบํารุง ไม่ใช่สิ่งใหม่สําหรับกองทัพบก และเราจะต้องเปลี่ยนความรู้สึกทางใจให้เข้ามา
สู่ยุคโลกาภิวัฒน์ เช่นในปัจจุบันนี้ ในสมัยทหารใช้ม้า นายทหารแต่ละคนมีความภาคภูมิในความรู้ความ
ชํานาญของเขาเกี่ยวกับยุทโธปกรณ์ ในการทําสงครามชั้นยอดเยี่ยมที่สุด คือ ม้า นายทหารเหล่านั้นมิ
เพียงแต่จะเป็นผู้ชํานาญในการใช้ม้าเท่านั้น แต่ยังรู้สภาพการณ์ต่าง ๆ ที่เกี่ยวกับ ม้า การขี่ การใช้คนดูแล
ม้า เขาจะคอยกํากับดูแลช่างเกือกม้า ช่างทําอานม้าและสัตวรักษ์ ให้คอยปรนนิบัติบํารุงม้าของเขาเป็น
อย่างดี สิ่งเหล่านี้เป็นการปฏิบัติที่ดีเยี่ยม แต่สูญหายไปไหนหมดในเมื่อนายทหารม้า เดิม ๆ เหล่านั้นต้อง
มาใช้ยุทโธปกรณ์ในการทําสงครามแบบใหม่ ๆ คือ “รถถัง” รถถังกลายเป็นสิ่งที่เกิดเป็นปัญหาโยนความ
รับผิดชอบกันขึ้น ถ้าวิ่งไม่ได้นายสิบยานยนต์จะต้องรับผิดชอบและเหล่าทหารสรรพวุธจะได้รับการตําหนิ
พลประจําปืนต้องรับผิดชอบในเครื่องอุปกรณ์การยิง ถ้าวิทยุไม่ทํางานก็โยนให้เจ้าหน้าที่สื่อสาร
ผู้บังคับบัญชาคิดแต่เพียงว่าหน้าที่ของตน คือ การใช้รถ และใช้เสียจนนํ้ามันหมดจอดอยู่ระหว่างการ
เคลื่อนย้ายทางยุทธวิธีจนเกือบเที่ยงคืน จึงมีผู้ไปพบเห็น ท่านคิดว่าข้าพเจ้า พูดถึงเหตุการณ์ ซึ่งเกิดขึ้นใน
ปี 2484 หรือ หามิได้เลย เป็นเหตุการณ์ซึ่งเกิดขึ้นในสงครามประเทศ เกาหลี นี่เอง และนี่หรือคือ ทัศนคติที่
จะรักษาให้ยุทโธปกรณ์เป็นอาวุธซึ่งทรงอนุภาพ มีกําลังโจมตีและความคล่องตัวสูง สามารถเข้าปฏิบัติการ
ลึกเข้าไปในดินแดนซึ่งห่างจากเส้นทางการสื่อสารได้
ผู้บังคับบัญชาไม่นําพาต่อการปรนนิบัติบํารุงปล่อยให้เป็นไปตามบุญตามกรรม อีกทั้ง
ผู้ใต้บังคับบัญชาสะเพร่าเลินเล่อ ผู้บังคับบัญชาก็ไม่อนาทรร้อนใจ พลประจําไม่สนใจต่อหลักการ
ปรนนิบัติบํารุงตามที่ได้มีระเบียบ, คําสั่งกําหนดไว้อย่างสมํ่าเสมอและเคร่งครัด
นี่แหละคือ สาเหตุแห่งความพินาศพ่ายแพ้ย่อยยับ
หน่วยใดปล่อยให้ภาวะการณ์อย่างนี้เกิดขึ้น อาวุธยุทโธปกรณ์ทั้งหลายแหล่ก็จะถึงการวิบัติใน
ไม่ช้า ถ้าเป็นหน่วยทหารขนาดใหญ่ ๆ ความสิ้นเปลืองทั้งหลายยอมทับทวีขึ้น มีมูลค่านับสิบ ๆ ล้านบาท
นอกจากจะเป็นการทําลายทรัพย์สินของชาติแล้ว หน่วยนั้นยังจะต้องตกอยู่ในสภาพล่อแหลมต่ออันตราย
ทุกขณะจิต เพราะว่า การปล่อยปละละเลยต่อยุทโธปกรณ์นั้น ๆ ใช่ว่าจะใช้หนี้กันด้วยเงินทองได้ก็หาไม่ แต่
จะต้องชดใช้กรรมนั้นด้วยความพ่ายแพ้ ซึ่งเป็นการใช้หนี้กัน ด้วยเลือดและชีวิต แม้กระทั่ง ความสูญเสีย
ของชาติ...
