Page 36 - ทางและสนามบิน
P. 36
2-2
ิ
ู
1.11 ทางในที เนนและภเขา
้
1.11.1 ให้พิจารณากาหนดระดับก่อสรางใหมีลาดชันนอยทีสุดเท่าทีลักษณะภูมิประเทศ
ํ
้
้
้
้
ํ
ิ
ิ
็
ํ
จะอานวยให ้ ความลาดชันตองไม่เกนมาตรฐานทีกาหนด และไม่ยาวเกนไปจนเปนเหตุใหความเรวของรถที
็
ิ
ํ
ไต่ลาดชันลดลงมากเกนพิกัดทีกาหนด (25 kph)
1.11.2 ในกรณทีลักษณะภูมิประเทศลาดชันเปนระยะทางยาวควรออกแบบให้ระดับ
ี
็
้
้
ิ
้
ิ
ู
ก่อสรางทีชันกว่าอย่ช่วงเรมตนขึ นเนน และลดลงบริเวณยอดเนนและไม่ควรออกแบบใหมีระดับก่อสราง
ิ
้
ื
ิ
็
้
ระดับเดียวกันยาวนานเกนไป ควรมีระดับก่อสรางทีราบหรอลาดชันนอยเปนระยะๆ เพือให้รถสามารถเพิม
้
็
ความเรวได้
้
ิ
ํ
้
1.11.3 พยายามกาหนดระดับก่อสรางให้ปรมาณงานดินตัดใกลเคียงกับปรมาณงานดิน
ิ
ถม เพือลดปญหาการนาดินตัดส่วนเกนไปท ง หรอลดปญหาการนาดินจากทีอนมาถมซึงเปนการช่วยลดค่า
็
ิ
ั
ั
ิ
ํ
ื
ํ
ื
งานก่อสราง
้
้
็
้
1.11.4 พยายามกาหนดระดับก่อสรางใหรูปตัดดันทางเปนรูปตัดเต็มพื นทีคันทาง (full
ํ
ื
้
cut) หรอตัดบางส่วน (partial cut partial fill) เพือลดค่างานก่อสราง
็
ํ
ํ
ี
้
1.12 ในบางช่วงลํานํ าทีตองออกแบบเปนสะพาน กรณทีไม่มการสัญจรทางน าหรอสิงของลอยน า
ี
ื
ํ
้
ี
ส
-
ระดับก่อสรางกาหนดโดยค่าระดับนํ าสูงสุด ความสูงของช่องลอด และความหนาของพื นะพานกรณทีมี
ํ
ื
ื
การสัญจรทางน าหรอสิงลอยน า หรอการสัญจรทางน าและความหนาของพื นสะพาน
ํ
ํ
1.12.1 ช่องลอด
้
ํ
ก. หากไม่มีสิงลอยน า ใหใช้ 0.50 - 0.70 เมตร
ื
้
ื
ื
ข. สําหรับเรอแจวหรอเรอเล็ก ใหใช้ 1.50 เมตร
ค. สําหรับเรอของกรมชลประทาน ใหใช้ 3.80 เมตร
้
ื
ื
้
ง. หากมีซุงหรอขอนไม้ ฯลฯ ใหใช้ประมาณ 1.00 เมตร
ิ
ี
ํ
จ. ในกรณพเศษ ให้กาหนดตามลักษณะของความสูงพเศษนั น
ิ
1.12.2 ความหนาของพื นสะพาน
ั
ก. สําหรบแผ่นพื น slab type) ประมาณ 53 ชม. (span 10 เมตร)
(
ข. สําหรบ Box Girder ประมาณ 73 ชม. (span 20 เมตร)
ั
ค. สําหรบ I - Girder ประมาณ 110 ชม. (span 30 เมตร)
ั
้
้
การออกแบบระดับก่อสรางตามทีกล่าวมาแลว เปนแนวทางในการออกแบบเทานั นซึงขึ นกับ
่
็
้
็
ขอมูลการออกแบบและประสบการณ์ของผู้ออกแบบ ทั งนี จะตองพิจารณาถึงความสะดวกรวดเรวและ
้
้
ุ
ํ
ปลอดภัย ประหยัดค่าก่อสราง ค่าบารงรักษา และคาใชทาง ความสะดวกสบายในการขับรถ ความสวยงาม
่
้
้
ของทาง เหมาะสมในทางปฏบัตและถูกตองตามหลักวชาการดวย
ิ
ิ
ิ
้
