Page 44 - การระบายน้ำ
P. 44
4-6
ุ
7. การควบคมการกัดเซาะ (EROSION CONTROL)
ี
ี่
ี่
ิ
้
ี่
การควบคุมการกัดเซาะนั้น ไม่เฉพาะตองการหลกเลยงอันตรายทอาจเกดขึ้นต่อการจราจรทสัญจรไป
ั
ุ
ี่
็
ี่
มาเท่านั้น แต่กยังรกษาไวซึ่งระบบการระบายน้าทดี การซ่อมบ ารงทนอยทสุด การกัดเซาะอาจเกดขึ้น ณ จุด
ิ
้
ี่
้
ี่
ิ
้
้
็
ใด ๆ กไดทแรงของกระแสน้าสูงเกนกว่ากาลังการจับยึดของ ดินทน้าไหลผ่าน การออกแบบขั้นตนของลาด
ี่
ขางคูในส่วนทตัด และถมย่อมขึ้นอยูกับชนิดของมวลดินซึ่งจะทาใหลดปญหาการกัดเซาะของน้าลงไดอย่างไร
่
ี่
้
้
ั
้
ี
ี่
่
ี
็
้
กตามการกัดเซาะกยังคงมอยู วิธการทจะควบคุมการกัดเซาะกระทาไดดังน้.-
็
ี
้
ื
้
็
ี
7.1 การวางหินตามแนวทองคูและลาดคู ซึ่งอาจกระทาไดโดยใชมอวางเรยงเปนชั้น ๆ 2 ชั้น หินทวาง
ี่
้
้
้
้
้
้
ไวเปนระเบียบน้นอกจากจะปองกันการกัดเซาะแลวยังทาใหกระแสน้าไหลชาลงดวย
้
็
ี
ี
7.2 การปูพ้นคูและลาดคูดวยคอนกรต ซึ่งจะปองกันการกัดเซาะของน้าไดดี แต่วิธน้จะทาให ้
ี
้
ี
ื
้
้
้
็
กระแสน้าไหลเรวขึ้น โดยเฉพาะทายคู ดังนั้นระหว่างรอยต่อของลาดคอนกรตจะเกดการกัดเซาะ ไดมาก ควร
้
ิ
ี
้
ี่
้
่
็
ื่
จะไดปูทองคูและลาดคูดวยหินเพอลดความเรวของกระแสน้าลงก่อนทกระแสน้าจะไหลลงสูคลองธรรมชาติ
้
ต่อไป
้
ี่
็
ั
ั
7.3 การก่อสรางทานบปรบน้า (CHECK DAMS) ทานบปรบน้าเปนสิ่งก่อสรางแบบง่าย ๆ ทสุดทใช ้
้
ี่
ื่
้
้
็
้
ั
ี
ี
ลดความเรวกระแสน้าในคูทมลาดตามยาว 2–8% โดยธรรมดาทานบปรบน้าสรางดวยไมและควรมส่วนยน
ี่
้
ี่
้
็
ื
้
ี
ั
้
เกนลงไปในทองคูและขางคูอย่างนอย 2 ฟุต ปากคูมความสูงเหนอทานบปรบน้าอย่างนอย 1-3 ฟุต ชานทเปน
ิ
ทรองรบน้าโจนควรมเศษหิน อิฐ หรอเครองกันน้าเซาะยนออกไป 4 ฟุต ช่องน้าลนกวางพอทปล่อยปรมาณน้า
ี่
ื่
้
ิ
ี
ื
้
ั
ื่
ี่
ู
้
ั
้
ี่
ั
ี่
้
ี
ไหลได ตามตารางท 4.2 สาหรบวิธหาระยะห่างของทานบ ปรบน้าตามรปท 4.2 และไม่ควรอยูใกลกันนอย
่
้
ั
กว่า 50 ฟุต ทานบปรบน้าค านวณไดดังน้ ี
S = 100(H)
A-B
S = ระยะห่างของทานบปรบน้า
ั
A = อัตราลาดตามยาวของคู
้
B = อัตราลาดตามยาวของผิวหนาน้า
H = ความสูงของทานบปรบน้า
ั
ตัวอยาง ตองการสรางทานบปรบน้าซึ่งมีอัตราลาดของถนน 5% เมอสรางทานบปรบน้าแลว
้
้
้
ั
้
ื่
ั
่
ี
ใหระดับน้ามอัตราลาด 2% ความสูงของทานบปรบน้า 3 ฟุต ทานบปรบน้าควรมระยะห่างกันเท่าไร
้
ั
ั
ี
100(H)
S =
A-B
H = 3 ฟุต
A = 5%
B = 2%
S = 100x3
5-2
= 100 ฟุต
