Page 18 - การดาดผิว

2-6

(ระเหยง่ายกว่า) ให้ออกมาตามลำดับ คือ แนพธา (Naptha) น้ำมันเบนซิน (Gasoline) น้ำมันก๊าด

(Kerosene) และน้ำมันดีเซล (Diesel Oil) สารที่เหลือจากการกลั่น (Residue) คือ พวกส่วนประกอบที่หนัก
ี
(Heavy Fraction) จะถูกนำเข้ากรรมวิธีอกครั้ง (หรือกลั่นซ้ำ) ก็จะได้พวกน้ำมันพวกระเหยยากเช่น
ั
น้ำมันหล่อลื่นต่าง ๆ (Lubricating oil) แต่แอสฟลท์เป็นส่วนที่ไม่ยอมระเหยเมื่อมีการกลั่น หรือเรียกว่า
ั
ผลิตภัณฑ์ส่วนที่เหลือจากการกลั่น (Residual Product) เราจึงได้ผลิตภัณฑ์ แอสฟลท์ออกมาเป็นตัว
สุดท้าย เรียกแอสฟัลท์ชนิดนี้ว่า "แอสฟัลท์ซีเมนต์" (Asphalt Cement หรือ AC.)

2.1.3 คุณสมบัติหรือลักษณะเฉพาะที่พึงปรารถนาของแอสฟัลท์ซีเมนต์

(Desired Properties or Characteristics of AC.)
สำหรับจุดประสงค์ในด้านวิศวกรรมและการก่อสร้าง คุณสมบัติที่สำคัญของ

แอสฟัลท์ มี 3 ประการ คือ
2.1.3.1 ความหนืด (Viscosity)

บางครั้งเรียกว่า ความข้นเหลว (Consistency), ความเหลว(Fluidity)
ุ
หรือพลาสติคซิตี้ (Plasticity) ที่อณหภูมิปกติแอสฟลท์จะมีสถานะกึ่งแข็ง (77 ํF, 25ํ C) (Semi-Solid) โดยที่
ั
แอสฟลท์เป็นวัสดุเทอร์โมพลาสติก (Thermo Plastic) จึงจะค่อย ๆ เหลวเมื่อได้รับความร้อน แสดง
ั
ุ
ั
ลักษณะเฉพาะโดยความหนืดที่อุณหภูมิต่างกัน ความหนืดของแอสฟลท์เปลี่ยนแปลงตามอณหภูมิ จึงจำเป็นที่
จะต้องกำหนดอุณหภูมิมาตรฐานสำหรับเปรียบเทียบความหนืดของแอสฟัลท์ซีเมนต์ แต่ละชนิด การแบ่งเกรด
ของแอสฟัลท์ซีเมนต์แบ่งตามช่วงความหนืดที่อุณหภูมิมาตรฐานการระบุและการวัดค่าความหนืดของแอสฟัลท์

ใช้การทดสอบหาความหนืด (Viscosity Test) หรือการทดสอบการทะลุทะลวง (Penetration Test)
2.1.3.2 ความบริสุทธิ์ (Purity)

ั
แอสฟลท์ซีเมนต์ที่ได้จากการกลั่นจะประกอบด้วยบิทูเมนบริสุทธิ์มากกว่า
99.5 % สิ่งเจือปน (Impurities) ที่มีอยู่เป็นพวกสารเฉื่อย (Inert) โดยปกติจะไม่มีน้ำปนอยู่ แต่การบรรจุหรือ
การขนส่งอาจทำให้มีน้ำเข้าไปปะปนอยู่ได้ ซึ่งจะทำให้แอสฟัลท์เดือดเป็นฟอง เมื่อได้รับความร้อนมากกว่า 100

ํ C (212 ํ F)
2.1.3.3 ความปลอดภัย (Safety)

การเดือดเป็นฟองของแอสฟลท์มีอนตรายสูง จึงมีข้อกำหนดว่า แอสฟลท์
ั
ั
ั
ั
ุ
ต้องไม่ เดือดเป็นฟองที่อณหภูมิ 175 ํ C (347 ํ F) แอสฟลท์ซีเมนต์เมื่อได้รับอณหภูมิสูงพอ จะปล่อยไอ
ุ
(Fume) ที่ลุกวาบได้เมื่อ สัมผัสกับประกายไฟ (Spark) หรือเปลวไฟ (Flame) เราจึงต้องทราบจุดวาบไฟ
(Flash Point) ของแอสฟัลท์ซีเมนต์ก่อนการปฏิบัติงาน
2.1.4 จุดวาบไฟ (Flash Point)

คือ จุดที่อุณหภูมิสูงถึงขีดที่ทำให้ ไอระเหย (Fume) จากวัสดุนั้น "ลุกวาบ"

ุ
ในพริบตา ซึ่งไม่เหมือนจุดติดไฟ (Fire Point) เพราะจุดติดไฟ คือ จุดที่อณหภูมิสูงจน "ตัววัสดุ" นั้นลุกไหม้
ื่
ุ
ุ
อย่างไรก็ดีอณหภูมิที่จุดวาบไฟมีค่าสูงกว่าอณหภูมิที่ใช้ทั่ว ๆไป ในการปฏิบัติงาน แต่เพอความแน่ใจในความ
ปลอดภัยจึงควรทราบจุดวาบไฟของแอสฟลท์ที่จะนำมาใช้งานก่อนเสมอ รายละเอยดการทดสอบจุดวาบไฟ
ั
ี
และตารางแสดงแบบอย่างอุณหภูมิสำหรับการใช้แอสฟัลท์ อยู่ในตารางในภาค ผนวก ท้ายเล่ม