Page 22 - สะพานเครื่องหนุนลอย

1-10

9.5 การเตรียมทางขึ้นลงและตะมอ
่
การขึ้นลงและคานตลิ่งตะม่อคอสะพานเป็นส่วนหนึ่งของสะพานฉนั้นจะต้องเตรียมและ
สร้างให้สามารถรับน้ำหนักได้อย่างเดียวกับสะพาน

9.5.1 ลักษณะพึงประสงค์ของทางขึ้นลงที่ดีคือ

9.5.1.1 ต้องสามารถรับน้ำหนักได้เช่นเดียวกับสะพานหรือมากกว่า
9.5.1.2 ต้องสามารถใช้ได้ทุก ๆ โอกาสและทุกฤดูกาล

ี
9.5.1.3 มทางตรงอย่างน้อย 150 ฟุต ก่อนถึงคอสะพาน
9.5.1.4 ลาดน้อยกว่า 10%
9.5.2 ลักษณะพึงประสงค์ของคานตลิ่ง

9.5.2.1 มีความมั่นคงพอที่จะรับน้ำหนักแรงกระแทกของน้ำหนัก ที่คาดว่า
จะต้องได้รับ

9.5.2.2 ดินคอสะพานสามารถรับน้ำหนักได้เพียงพอ
9.6 การเปลี่ยนแปลงของระดับน้ำ

การเปลี่ยนแปลงของระดับน้ำนี้ย่อม ทำให้สะพานเครื่องหนุนลอยเปลี่ยนระดับไปด้วยจึง

ทำให้ระดับหัวสะพานกับแนวสะพานแตกต่างกันจนไม่สามารถที่จะให้ยวดยานทำการขึ้นลงได้ ดังนั้น จึง
มีวิธีที่จะปรับระดับหวสะพานให้ขึ้นหรือลงได้โดยให้ขัดขวางการจราจรน้อยที่สุดดังต่อไปนี้
ั
้
9.6.1 การสร้างคอสะพานไวเป็นระยะ ๆ
่
9.6.2 แก้ไขโดยวิธีตะมอวาง
่
9.6.3 แก้ไขโดยใช้ตะมอเล้าหม ู
9.7 การควบคุมการจราจร

9.7.1 ความหมายของการควบคุมการจราจร
9.7.1.1 เพื่อให้ยวดยานพาหนะข้ามไปได้รวดเร็วตามความต้องการ

ี่
9.7.1.2 เพื่อป้องกันความชำรุดเสียหายทอาจเกิดขึ้นต่อสะพาน เนื่องจากการ
ข้ามโดยที่ระยะต่อของรถที่ข้ามไม่ถูกต้องตลอดจนการใช้ความเร็วสูงและน้ำหนักมากเกินไป

9.7.2 ยามประจำทางขึ้นลง

9.7.2.1 จัดยามประจำทางขึ้นลงทั้งสองฝั่ง เพื่อชี้แจงให้พลขับปฏิบัติได้ถูกต้อง
ตามรายการและการข้ามสะพานนั้น

9.7.2.2 มหน้าที่ปักป้ายแสดงชั้นของสะพานและความกว้างของสะพาน
ี
9.7.3 ยามประจำสะพาน

9.7.3.1 อยู่บนสะพานบริเวณเรือทุ่นตลอดเวลา

9.7.3.2 ควบคุมการจราจรและการปรนนิบัติบำรุงสะพาน และนำสิ่งที่ลอยมา
ติดกับสะพานให้ออกไป