Page 49 - คอนกรีตเสริมเหล็ก

3-3

2.3 ความสามารถเทได้ (Workability)

คอนกรีตที่ผสมเสร็จใหม่ ๆ ควรมีความข้นเหลวพอเหมาะที่จะเท
เข้าแบบได้สะดวก หรือเรียกว่า มีความสามารถเทได้นั่นเอง สัดส่วนผสม

ที่ท าให้คอนกรีตเหลวเกินไป มีผลให้เกิดการแยกตัวในขณะล าเลียงและ

่
่
ี
ี
้
เท อกทั้งท าใหก าลังของคอนกรีตตาลง ไมคงทนถาวรและมโอกาส
แตกร้าวได้ง่าย
ความสามารถเทได้ ขึ้นอยู่กับขนาดของหน้าตดที่จะเท
ั
่
ุ
ั
ี
คอนกรีต และระยะหางของเหล็กเสริม ถ้าหน้าตดแคบและมเหลี่ยมมม
้
ี
มาก คอนกรีตจะตองมความสามารถเทได้สูงเพื่อความสะดวกในการ
ั
ท างาน ความข้นเหลวที่พอเหมาะนี้ ใช้ค่าความยุบตวของคอนกรีตเป็น
เครื่องก าหนดแนวทาง ที่ใช้เป็นมาตรการหาความข้นเหลวหรือเทียบว่า
ั
มีน้ ามากน้อยแค่ไหนนั้น ดูได้จากระยะการยุบตวของคอนกรีตขณะที่ยัง
เหลวอยู่ การวัดระยะการยุบตวส าหรับคอนกรีตที่ใช้ในงานตาง ๆ นั้น
ั
่

ี
่
ควรท าเป็นประจา เพื่อจะได้เนื้อคอนกรีตที่มคุณภาพดีสมาเสมอกัน
ตลอด
2.4 ขนาดโตของวัสดุผสม (Maximum Size of Aggregate)

ั
ในงานคอนกรีตเสริมเหล็ก ความกว้างของหน้าตดที่จะเท
่
คอนกรีตและระยะหางของเหล็กเสริมจะเป็นตวก าหนดขนาดโตสุดของ
ั
ี
วัสดุผสมที่จะใช้ โดยทั่วไปพยายามใช้วัสดุผสมที่มขนาดโตที่สุด
เท่าที่จะยอมใหได้ ทั้งนี้เพราะการใช้วัสดุผสมที่มขนาดค่อนข้างใหญ่
้
ี
์
ี
่
้
จะท าใหผวที่สัมผสกับซเมนตตอหนึ่งหน่วยลดน้อยลง นั่นคือปริมาณ
ั
ิ
้
ี
ปูนซเมนตที่จะใช้ก็น้อยลงด้วยท าใหลดปริมาณน้ าที่ใช้ในการผสมลง
์
ุ
ด้วย เป็นเหตใหก าลังของคอนกรีตสูงขึ้นและได้คอนกรีตราคาประหยัด
้
่
อย่างไรก็ดี ขนาดโตสุดของวัสดุผสมไมควรโตกว่าสามในสี่ส่วนของ
ระยะห่างของช่องว่างระหว่างเหล็กเสริม และตองไมเกินกว่า 1/5 เท่า
่
้
ของด้านที่แคบสุดของโครงอาคารที่จะเท
นอกจากนี้ การเลือกขนาดโตสุดของวัสดุผสม ยังจะตอง
้
พิจารณารวมไปถึง ความสะดวก และความสามารถในการขนส่งวัสดุ
้
มายังสถานที่ผสมและเท ตลอดจนตองค านึงถึงราคาด้วย วัสดุผสม
ิ
ั
้
้
ขนาดโต ๆ จะท าใหตองใช้บริเวณเก็บหนกว้างมาก ตลอดจนการจด
บริเวณเพื่อท าการผสมก็จะยุ่งยากขึ้น ซึ่งไม่เป็นการประหยัดส าหรับงาน
ขนาดเล็ก ๆ