Page 12 - การก่อสร้างและสาธาฯ

1- 1

บทที่ 1

การบ้าบัดน ้าเสียและสิ่งปฏิกูลในเขตยุทธบริเวณ

1. มาตรฐานการก่อสร้างในยุทธบริเวณ

การออกแบบระบบสุขาภิบาลในยุทธบริเวณสาหรับค่ายทหารที่มีระยะเวลาการออกแบบประมาณ 2
ปีนั้น จะมีล าดับขั้นตอนการก่อสร้างดังนี้
1.1 ส้วมถัง (Burnout Latrine)

1.2 ส้วมหลุม (Deep Pit Latrine)
1.3 บ่อปัสสาวะ (Urine Soakage Pit)

1.4 ส้วมแบบใช้สารเคมี (Chemical Toilets)

1.5 หลุมซึม (Seepage Pit)
1.6 ลานผึ่ง (Evaporation Fields)

2. พื นที่ก่อสร้างค่ายทหาร

หากจะพิจารณาพื้นที่ก่อสร้างค่ายทหารในแง่ของการก่อสร้างระบบสาธารณูปโภค สามารถแบ่งออก
ได้เป็น 2 ประเภท คือ พื้นที่พัฒนาแล้ว และพื้นที่ยังไม่ได้รับการพัฒนา

2.1 พื นที่ที่พัฒนาแล้ว (Developed Theater)
ในพื้นที่ที่ได้รับการพัฒนาแล้ว เมื่อมีความจ าเป็นต้องท าการก่อสร้างค่ายทหารแทนที่จะใช ้

ู
อาคารสิ่งปลูกสร้างที่มีอยู่เดิม ระบบสาธารณปโภคของค่ายทหารนั้น ควรได้รับการออกแบบให้เชื่อมต่อกับ
ระบบสาธารณูปโภคของหน่วยงานของทางราชการที่มีอยู่เดิม

ี่
แต่ถ้าสาธารณูปโภคของทางราชการทจัดให้มานั้น ไม่สามารถรองรับค่ายทหารได้อย่าง
เพียงพอ ในกรณีนี้จ าเป็นต้องออกแบบระบบสาธารณูปโภคใหม่ โดยการออกแบบระบบสาธารณูปโภคควรจะ
กระท าโดย องค์กรเอกชนในพื้นที่ เนื่องจากเจ้าของพื้นที่จะมีความรู้ ความเข้าใจถึง กฎระเบียบ ข้อบังคับ

และเทคนิคการก่อสร้างในท้องถิ่นนั้น ๆ ดีกว่า
โดยทั่วไปแล้ว การก่อสร้างค่ายทหารเพิ่มเติมในพื้นที่ที่พัฒนาแล้ว อาจจะจ าเป็นในกรณีที่เกิด

วินาศภัย กรณีฉุกเฉิน หรือในกรณีที่มีการฝึกต่อเนื่องกันเป็นระยะเวลานาน ๆ ซึ่งภารกิจที่ทหารช่างจะได้รับ

มอบหมายให้ปฏิบัติในพื้นที่ที่พัฒนาแล้ว จะเป็น “รับแบบก่อสร้าง แล้วด้าเนินการก่อสร้าง” แต่ในระหว่าง
ั
ที่ยังมีการสู้รบกันอยู่ในระดับปานกลางถึงระดบรุนแรง คงเป็นเรื่องที่จะปฏิบัติได้ยากที่จะก่อสร้างค่ายทหาร
เพราะต้องใช้เวลานาน และจะตกเป็นเป้าให้โจมตีได้ง่าย

2.2 พื้นที่ที่ยังไม่ได้รับการพัฒนา (Undeveloped Theater)
มีโอกาสเป็นไปได้สูงที่ค่ายทหารจะต้องถูกสร้างในพนที่ที่ยังไม่ได้รับการพัฒนา แต่ถง
ึ
ื้
กระนั้นก็ตาม การออกแบบระบบสาธารณูปโภค ยังควรออกแบบให้ ระบบที่จะสร้างใหม่เชื่อมต่อกับ

ระบบที่มีอยู่เดิม ถ้าหากเป็นไปได้ อย่างไรก็ตามมีความเป็นไปได้สูงที่หน่วยจะต้องท าการออกแบบเอง